Hoewel oorspronkelijk uit Californië woont Jesca Hoop nu in Manchester. Met enkel een gitaar waarop ze spaarzaam speelde en haar stem probeerde de bijna 40-jarige zangeres ons te overtuigen. Aanvankelijk vonden we het nét wat te mak tot een jeugdanekdote en wat humor ons wisten te ontdooien en een lied als Hospital (win your love) aan zeggingskracht won. Eigenlijk vermoeden we dat wat ruimere arrangementen haar nummers meer tot leven zouden brengen.
Toen Shearwater een eindje ver in hun set Rooks inzette, wisten we weer waarom we het nooit beu worden deze Amerikanen aan het werk te horen en te zien. Als een zaadje dat openbloeit in de kern van ons hart worden we geraakt, keer op keer. Hoewel het album waarop dit terug te vinden is inmiddels al zijn zesde verjaardag mocht vieren, blijft het hun absolute meesterwerk. Gelukkig is ook de kwaliteit van de andere platen erg hoog, wat onder andere mocht blijken uit het op verzoek gespeelde Meridian. Al na één nummer nodigde de frontman het publiek in de arena uit lekker dicht bij elkaar vooraan plaats te nemen. We mogen dan al in mei zijn, ‘s avonds is het in open lucht nog behoorlijk fris. De energie van de band hielp ons wel om het warmer te krijgen. Tot de hoogtepunten rekenen we zeker ook Home life. Intussen hadden Jonathan Meiburg en de zijnen een running gag geïnstalleerd. Na het optreden de dag ervoor hadden Jesca Hoop en de vier vaste bandleden besloten het Kanaal in te rennen in Brighton. De geluidstechnicus maakte een audio-opname terwijl hij meeliep maar kwam ten val en zo hoor je de fles whiskey breken. Onderweg naar Gent had dat al voor heel wat hilariteit gezorgd op de bus en nu werden ook de toehoorders meegesleurd in de grap.
Naar het eind van het optreden werd het blik opengetrokken met covers die op de reeds eerder genoemde langspeler staan. Natural one van The Folk Implosion opende, ingeleid door de bekentenis van Meiburg hoe hij er op de highschool door geïntimideerd werd en waarom ze dit dus absoluut moesten opnemen. Afsluiter was het oorspronkelijk door Clinic gezongen Tomorrow dat een krachtige versie meekreeg. De band werd nog een keer het podium opgejaagd door het om een bis schreeuwende applaus. Gezien de vrij strikte hantering van het einduur, was het korte verzoeknummer Nobody een toegift die Jonathan Meiburg eerst solo bracht, tot hij op het eind op keyboards door Lucas Oswald bijgestaan werd. Nadien nodigde de man ons uit om samen aan de bar op te warmen.
Je kan het concertverslag ook hier lezen op Indiestyle.
Shearwater zag ik al eerder aan het werk in de Vooruit, tijdens Boomtown en in de Botanique. Via de links kan je de respectievelijke verslagen lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten