08 april 2014

sleepmakeswaves


Vergeef ons als we bij de hoes van het (heruitgebrachte) debuut van sleepmakeswaves wegdromen. Het avondland wenkt, terwijl de wind een eenzame jonge vrouw aan de haren en kleren rukt. Het is niet moeilijk allerlei voorstellingen te maken en verhalen te verzinnen, ook niet bij de zes rauwe lappen post-rock die we voor de kiezen krijgen.
In 2008 al zwierden de Australiërs deze songs op een plaat, en nu ze tekenden bij Monotreme Records, komt er een Amerikaanse en Europese release. Dat mogen we heuglijk noemen, want goeie post-rock onthalen we hier graag met applaus. Menig liefhebber van het genre kan zich met een gerust hart opsluiten in zijn of haar slaapkamer en de golven over zich heen laten rollen. En hoewel we dit viertal niet tot de absolute top kunnen rekenen, eisen ze met recht en reden een eigen plaats op, ergens tussen Dirty Three en Explosions In The Sky. In Exits to nowhere overheerst een dromerig gevoel, dat zachtjes uitdooft. One day you will teach me to let go of my fears borduurt ogenschijnlijk verder op eenzelfde sfeer, maar de twist zit in het soort dreiging dat schuilgaat achter de horizon. Sommige bands kiezen ervoor slechte voortekenen in donkere wolken te schilderen, sleepmakeswaves kiest eerder voor de hint dat achter een langzaam ondergaande zon, onder de sluier van de invallende nacht, een storm onmerkbaar naderbij sluipt. De gitaarsalvo’s die als enkele druppels al vergoten worden, schud je eerst nog lachend weg, doch gauw zal het lachen je vergaan. Die reële proporties worden echter niet meer aangenomen tijdens het nummer, wat blijft is een aankondiging die je met bezorgdheid vult.
Onze tegenvoeters hebben de knepen van deze muziekstijl duidelijk goed in de vingers, en terwijl we ons hier nog afvragen of dit nu een lange ep dan wel een kort album is, kan je met gerust hart de hoofdtelefoon inpluggen, de slaapkamerdeur op slot draaien en meer dan een half uur lang verdwalen in een land dat niet bestaat, maar toch een prachtige soundtrack kreeg.

Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.

Geen opmerkingen: