Ledeberg - Jo Van Damme
Dit boek heb ik niet eens uitgelezen. Ik vermoed dat de radiomaker Jo Van Damme (en zijn uitgeverij) dit boek vooral zag(en) als een makkelijke manier om zijn bekendheid te gelde te maken. Het verhaal was niet veel soeps, maar wat vooral stoorde was dat het vol fouten stond die een beetje eindredacteur -zou je denken- er toch meteen uit zou gehaald hebben: de namen van de hoofdpersonages worden voortdurend verwisseld, er ontbreken woorden of zinsconstructies kloppen niet. Na veertig bladzijden was ik het beu en heb ik het boek weggelegd. Ik gebruik mijn tijd liever nuttiger.
De laatste dag van de zomer - Ian McEwan
En dat gebeurde dan weer wel met dit boek. Ian McEwan is een schrijver die ik graag lees, en deze verzameling van zijn vroegste verhalen kreeg ik ooit van mijn kinderen cadeau. De kwaliteit van de verhalen is niet altijd even hoog, maar zelfs in de mindere verhalen herken je al het talent van deze schrijver. De kortverhalen boeien en er is afwisseling genoeg. Leuk boekje!
The collector - John Fowles
John Fowles is vooral bekend als auteur van The French Lieutenant's Woman. Dat boek heb ik overigens nog nooit gelezen. In de bib sprak dit boek me wel aan, en dus besloot ik het mee te nemen. Hoofdpersonage Frederick is een wat wereldvreemde man die opgroeide bij zijn tantes. Hij verzamelt vlinders. Wanneer hij de lotterij wint, besluit hij een afgelegen huis te kopen dat hij helemaal inricht voor de kunststudente Miranda, op wie hij een oogje heeft maar die hij niet durft aanspreken. Hij ontvoert haar, ervan overtuigd dat als ze hem leert kennen, ze wel zal vallen voor zijn charme en zijn liefde.
Het verhaal wordt verteld vanuit beider standpunten (het tweede deel is het dagboek dat Miranda bijhoudt en vertelt alles wat je tot dan toe al had gelezen, vanuit haar standpunt). Uiteraard verloopt niet alles volgens plan, en het is de verdienste van Fowles dat hij voldoende plotwisselingen inbouwt die je niet mijlenver ziet aankomen. Het was even voorbij de helft van het boek even doorbijten, maar globaal gezien vond ik het best wel een goed boek.
Just kids - Patti Smith
De zangeres Patti Smith, voor wie ik een grote bewondering koester, beschrijft in dit autobiografisch werk vooral de periode in haar leven die ze deelde met de kunstenaar Robert Mapplethorpe, die vooral als fotograaf erg beroemd zou worden. Het boek staat vol verwijzingen naar andere interessante figuren die in New York rondhangen in de jaren 60 en 70. Bij momenten krijg je een beetje een gevoel van namedropping, zeker wanneer er verwezen wordt naar welke boeken ze las en welke kunstenaars ze goed vond, en de anekdotische vertelstijl leidt niet altijd ergens naartoe, maar interessant is en blijft het natuurlijk wel om een inkijk te krijgen in een milieu van kunstenaars, uit een periode toen ik eerst nog niet eens geboren was, en daarna als kind meemaakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten