22 maart 2013

Democrazy concert: The Van Jets (voorprogramma: Bed Rugs)


Het publiek droeg The Van Jets gisterenavond op handen in de Vooruit, waar Democrazy hen geprogrammeerd had. De strakke set waarmee de band de toehoorders had verwend, was de respons meer dan waard.


Waarom Tim Vanhamel vorig jaar Bed Rugs tot zijn Poulains koos op Studio Brussel, werd doorheen de set van het voorprogramma erg duidelijk. Kleine echo’s van Millionaire en het solowerk van Van Hamel doken op, alsook flardjes Weezer en The Eagles. Met scheurende gitaren en verrassend knappe melodieën klonken ze zoals Dinosaur Jr had kunnen klinken indien zij een hele plaat vol songs als Take a run at the sun hadden gemaakt.


Kunnen we de openingsgroep terecht beloftevol noemen, dan geldt voor The Van Jets dat zij dat stadium allang achter zich hebben weten te laten. Niet alleen hebben ze met goeie singles gestaag een mooi rijtje (radio)hitjes aaneen weten rijgen, op een podium als dat van de Vooruit merk je dat intussen alles goed zit. Frontman Johannes zuigt werkelijk alle aandacht naar zich toe, en daar heeft hij de schmink, het ontblote bovenlijf en de roodgeschilderde onderarmen niet eens voor nodig. Zo precies als een Zwitserse klok de tijd aangeeft, zo accuraat bespeelt hij het publiek, en de hele band weet met perfect ingelaste pauzes in nummers en zorgvuldig opgebouwde climaxen de mensen in de zaal dààr te brengen waar ze hen willen. Het is het muzikale equivalent van een perfect getrapte vrije trap door Cristiano Ronaldo.


Uiteraard werd in de reguliere set ruim geput uit het derde album, Halo. De nieuwe single Broken bones en Waited long enough zaten goed naar het einde van die set, waarin we als eerste hoogtepunt getrakteerd werden op het enthousiast onthaalde Down below. We hadden dan ook al uitstekende uitvoeringen van onder meer Electric soldiers en Onawa achter de kiezen. Voor de bissen werd gekozen voor het al lang niet meer gespeelde Our love = strong, dat Johannes alleen bracht, ondersteund weliswaar door de backing track. Die bisronde werd meteen een ketting van in extatische dankbaarheid aanvaarde songs, met Teevee, High heels en The future. Bij die afsluiter van de bisronde mocht het publiek minutenlang het refrein blijven zingen, en dan werd er nóg een finale aan gebreid om vingers en duimen van af te likken.
En zodoende werden The Van Jets nog eens terug het podium opgeschreeuwd: What's going on vervolmaakte een avond waarin de beloftes van de Oostendenaren helemaal ingelost werden, en de fans uitgenodigd werden op de afterparty op de boot achter de Vooruit.

Je kan dit concertverslag ook hier lezen op Indiestyle.

Geen opmerkingen: