Top 10 van 2011: albums

Hieronder volgend niet noodzakelijk de tien béste platen van het jaar, want er verschijnen zoveel goeie albums, dat het amper nog bij te houden en ik sommige nochtans steengoeie albums misschien maar één of twee keer heb beluisterd (totnogtoe). Dit jaar ben ik er immers in geslaagd om eens wat meer vele luisterbeurten aan eenzelfde album te wijden, waardoor ik sommige platen méér in de diepte ben gaan waarderen. En dan komen we tot de volgende, tien belangrijkste platen van het jaar :



10. Helplessness blues - Fleet Foxes


Fleet Foxes zorgde in 2008 voor een opmerkelijk debuut dat nog steeds één van de mooiste albums van de afgelopen jaren blijft. Dit jaar schonken ze ons een opvolger, die niet even goed bleek, maar toch nog steeds tot de top van de platen van dit jaar behoort.



9. tbc - Amatorski


Amatorski bracht dit jaar het debuutalbum uit, dat we hier al uitvoeriger bespraken.



8. Eleonore - The Bony King Of Nowhere


Bram Vanparys, beter gekend als The Bony King Of Nowhere, heeft niet alleen iets met Amatorski, maar net als zij bracht hij dit jaar een prachtige plaat uit. Die overtrof zijn debuut Alas my love vér, en ik heb hem dit jaar ook nog eens tweemaal live aan het werk gezien (in JH Nijdrop en een huisconcert). Hij is bij uitstek de Gentenaar van het jaar...



7. Inni - Sigur Ròs


Ik kreeg voor mijn verjaardag van mijn lief dit dubbelalbum (mét DVD -die ik nog moet bekijken-) : een live-album van mijn favoriete IJslanders. Dit dubbelalbum begint overigens bijzonder sterk, met Ný batteri, waarin de hemelse klanken en sfeer van de studioversie perfect gekoppeld wordt aan de kracht van een optreden. Dat lukt niet in alle nummers éven goed, maar toch blijft dit één van de sterkste live-platen die ik ken, en ik hoop echt dat ik Sigur Ròs toch ooit eens écht kan zien optreden...



6. The king of limbs - Radiohead

Hier besprak ik het album van Radiohead al eerder.



5. What did you expect from... - The Vaccines


Facebookvrienden leveren me vaak leuke tips, en zo gebeurde het dat ik nog voor er wat ruimere media-aandacht kwam voor The Vaccines, ik dit album al wou beluisteren. Op het internet vind je zowat alles, en na een eerste beluistering besloot ik deze plaat te kopen. Daar heb ik geen moment spijt van gehad ! Dit is het soort "simpele" gitaarrock waar ik als een blok voor val.



4. Entropology - School Is Cool


Met het debuutalbum van School Is Cool mocht ik dit jaar écht een topalbum, waar bovendien reikhalzend naar uitgekeken werd, recenseren voor Indiestyle. Je kan het resultaat daarvan zowel hier als hier lezen.



3. Hewers of wood and drawers of water - Kiss The Anus Of A Black Cat



Toch was het beste Belgische album voor mij dit jaar niet dat debuut, noch de twee al eerder vermelde albums (van Amatorski en van The Bony King Of Nowhere), maar wel van iemand die aanmerkelijk minder aandacht kreeg. Kiss The Anus Of A Black Cat zag ik ook tweemaal dit jaar (als voorprogramma tijdens een huisconcert en als voorprogramma voor The Bony King Of Nowhere), en naar zijn plaat luisterde ik -zeker in de eerste helft van het jaar- ontelbare keren. Hier kan je lezen wat ik er al eens eerder over schreef.



2. El camino - The Black Keys


The Black Keys zijn The White Stripes van de voorbije jaren. Hun in blues gedrenkte rock, hun basic bezetting, hun hoezen en clips zonder veel franjes : de muziek telt én kan tellen ! Prachtig album alweer, waar ik nog maanden zal van blijven genieten, dat weet ik nu al !



1. Last of the country gentlemen - Josh T. Pearson


Voor mij was dit de plaat van het jaar : Last of the country gentlemen van Josh T. Pearson. Al in het begin van dit jaar raakte ik helemaal in de ban, toen ik zijn album op aanraden van een goeie muzikale vriend kocht, en hij enkele weken later een huisconcert speelde. Ik sprak toen met de man, die erg innemend en grappig was. Uiteraard besprak ik (hier) al eerder dit album op mijn blog. Het hele jaar door haalde ik deze plaat (die ik in april liet signeren) trouwens regelmatig uit de kast, en zo werd het ook de meest gedraaide CD van het jaar.