27 juni 2008

Gelezen (20)

Plotseling diep in het woud is een modern sprookje over de verhouding tussen mens en natuur en over verdraagzaamheid van de Israëlische schrijver Amos Oz. Voor mij was dit boek de eerste kennismaking met deze auteur, over wie ik al heel veel goeds had gelezen, maar aan wiens boeken ik nog niet toegekomen was. En inderdaad, deze man kán schrijven ! Mooie zinnen, een vlotte stijl,... Toch kon dit boek mij maar matig bekoren. Uiteindelijk slaagde dit boek er immers niet in om mij betrokken (genoeg) te houden, om mij in het verhaal onder te dompelen. Hoewel het lezen ervan niet onaangenaam was, voelde ik maar een beperkt leesPLEZIER. En laten betrokkenheid en leesplezier nu net 2 belangrijke criteria zijn voor mij waarop ik boeken beoordeel...
Ik werd wel helemaal binnengesleurd in het verhaal van De behandeling van Mo Hayder. Dit is natuurlijk een heel ander genre. Naar aanleiding van de goeie recensies voor het nieuwste boek van Mo Hayder en de Zomer van het Spannende Boek, besloot ik mij toch eens te wagen aan dit soort boeken, waar ik anders toch wel met een boog omheen loop. In De behandeling volgen we het politie-onderzoek naar de ontvoering van een achtjarig kind en de mishandeling van zijn gezinsleden. Knap opgebouwd, met genoeg plotwendingen (het obligate op het verkeerde been zetten van de lezer meermaals incluis) en parallelle verhaallijnen om de lezer te blijven boeien, en de spanning stijgt (en wordt zelfs op het einde van het boek maar gedeeltelijk verdreven...)
Ik heb tegelijk uit de bibliotheek enkele boeken van Val McDermid meegenomen rond het personage Tony Hill, na het zien van enkele afleveringen van Wire in the blood, en ik ga er meteen aan beginnen...

02 juni 2008

Gelezen (19)

Ik heb vandaag The reluctant fundamentalist van Mohsin Hamid uitgelezen, en hoewel boeken in het Engels lezen doorgaans toch wel een extra inspanning vraagt, voelt het alsof ik het in één ruk heb uitgelezen (in feite heb ik het lezen vaak moeten onderbreken voor huishoudelijke en andere taken die mijn aandacht opeisten, maar nooit omdat het teveel of te moeilijk werd). Hamid slaagt er in om met al bij al niet te moeilijke taal en een zeer directe stijl de lezer heel rechtstreeks aan te spreken en mee te trekken in het verhaal. Het verhaal is immers opgebouwd als een gesprek dat een Pakistaanse man in Lahore aangaat met een Amerikaanse toerist, in wiens rol wij door het gebruik van de voornaamwoorden gedwongen worden.
Dit is echt zo'n boek waarbij ik blij ben dat ik vooraf niet te veel gelezen had over de inhoud (zelfs niet op de binnenflap). Mijn tip voor dit boek is : laat je verrassen door het verhaal, laat je leiden door de weg die verteller uitstippelt, en je zal zeker niet teleurgesteld worden.
Bij de titel had ik me allerlei voorstellingen gemaakt (in het Nederlands werd die vertaald als De val van de fundamentalist) en het was bijzonder verfrissend om mijn voorstellingen verdrongen te zien worden door wat de schrijver ons uiteindelijk presenteert. Omwille van de tip die ik gaf, wil ik hier uiteraard niets kwijt over de inhoud, over het verhaal, maar net zoals alle goeie literatuur is het verhaal meerlagig en worden heel veel indringende thema's aangesneden, zowel thema's die behoorlijk actualiteitsgebonden zijn als zeer universele thema's.

In een heel andere context is het verhaal gesitueerd van de priester David die in zijn Schotse parochie al te close wordt met enkele jongeren en uitgespuwd wordt door een gemeenschap die wantrouwen koestert tegen alles wat afwijkt van hun lokale norm. Andrew O'Hagan in Be near me (vertaald als Blijf bij mij) snijdt eveneens heel wat thema's aan in dit verhaal, waarin hij de gebeurtenissen (verteld in de ik-vorm vanuit het standpunt van de priester) afwisselt met de mijmeringen over diens eigen verleden en diens eigen plaats in de wereld. Niemand komt in dit verhaal ongeschonden uit de pen van de schrijver, die individuele tekorten en groepsdynamische processen haarfijn blootlegt.